Pałac Prezydencki w Warszawie

Największy pałac w Warszawie. Tutaj swój pierwszy publiczny koncert dał Fryderyk Chopin. Tutaj zapadały decyzje dotyczące przyszłości kraju. W swojej historii Pałac Prezydencki (a dawniej Koniecpolskich, Lubomirskich, Radziwiłłów, Namiestnikowski, Rady Ministrów a także Deutsches Haus) był świadkiem wszystkich burz i zawieruch, jakie przetoczyły się przez Rzeczpospolitą.

HISTORIA PAŁACU

Budowę pałacu rozpoczął w 1643 roku hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski. Nie doczekał on jednak końca prac, które ukończył jego syn Aleksander. Był to pierwszy pałac w Warszawie z ogrodem typu włoskiego schodzącym aż do Wisły. W 1659 roku syn Aleksandra, Stanisław, sprzedał pałac hetmanowi polnemu i marszałkowi wielkiemu koronnemu Jerzemu Sebastianowi Lubomirskiemu. W 1674 roku przeszedł w ręce Radziwiłłów z linii Nieświeskiej. Za Radziwiłłów pałac został rozbudowany i upiększony. W tym czasie słynął jako miejsce organizowania koncertów, przedstawień teatralnych oraz hucznych bali; było to również miejsce debat politycznych. W rękach Radziwiłłów pałac pozostał do 1818 roku, kiedy to został kupiony przez rząd Królestwa Kongresowego na siedzibę Namiestnika Królestwa Polskiego. W lutym tego roku w pałacu po raz pierwszy wystąpił publicznie ośmioletni wówczas Fryderyk Chopin. W tym roku rozpoczęto również przebudowę pałacu na styl klasycystyczny. Rozbudowano skrzydła i dociągnięto je do ulicy - w tej postaci pałac przetrwał do dziś. W 1852 roku w wyniku pożaru niemal zupełnie zniszczony został korpus główny a po pracach rekonstrukcyjnych, urządzono w 1856 roku wielki bal na cześć cara Aleksandra II. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, pałac został przejęty przez władze polskie i przeznaczony na siedzibę Prezesa Rady Ministrów. W czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku budynek nie został zniszczony a podczas okupacji w latach 1941-1942 przebudowany został na Deutsches Haus i mieścił się w nim lukusowy hotel z kasynem. Pałac nie poniósł strat również w czasie Powstania Warszawskiego. Był on jednym z nielicznych budynków rządowych w Warszawie, które nie zostały zniszczone w czasie II wojny światowej. Po wojnie pałac poddano remontowi i przebudowie, która przywróciła klasycystyczny charakter. Pałac ponownie stał się również siedzibą premiera i Rady Ministrów i funkcję tą pełnił do lat 90. XX wieku. W 1965 roku przed pałacem ustawiono pomnik księcia Józefa Poniatowskiego, będący kopią monumentu z 1832 roku zniszczonego przez Niemców w 1944 r. W 1955 roku w pałacu podpisano Układ Warszawski, w 1970 roku - układ o normalizacji stosunków pomiędzy Polską a RFN, a w 1989 roku toczyły się w nim obrady Okrągłego Stołu. W 1990 roku rozpoczęto czteroletni generalny remont, po którym do pałacu, w 1994 roku, przeniósł się Prezydent RP Lech Wałęsa. Pałac zyskał nową oficjalną nazwę - Pałac Prezydencki. Na przełomie XX i XXI wieku w pałacu odbyły się ważne wydarzenia dla historii Polski - w 1997 roku podpisano Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej a także ratyfikowano akt przystąpienia Polski do NATO w 1999 roku oraz Unii Europejskiej w 2003 roku. Obecnie pałac wciąż jest siedzibą Prezydenta RP, w którym poza licznymi salami reprezentacyjnymi znajdują się również biura najbliższych współpracowników Prezydenta oraz biura Kancelarii Prezydenta. 

GALERIA ZDJĘĆ

Podobał Ci się artykuł? 

Będziemy bardzo wdzięczni za Twoje kliknięcie "Lubię to!" poniżej. 

Wszystkie zdjęcia są mojego autorstwa i nie zgadzam się na ich kopiowanie i wykorzystywanie bez mojej zgody (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych).