Święta Lipka - Częstochowa Północy

"Jest w Prusach słynne miejsce, które wzięło nazwę od lipy. Bo od bardzo dawna stała na tym miejscu rozłożysta lipa, a na niej prawie z pierwszym posiewem chrześcijaństwa w Prusach - pojawiła się figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem, dzieło rąk Boskich". Tak o początkach Świętej Lipki pisze jeden z XVII-wiecznych autorów. Początki sanktuarium sięgają jednak dalej bo aż do XVI wieku.

Święta Lipka od samego początku, od średniowiecza, była sławnym miejscem pielgrzymkowym a przybywano tam dla uzyskania odpustu i w nadziei uzdrowienia. Sanktuarium odwiedzali pielgrzymi z Prus, Warmii czy też Mazowsza. W 1519 roku bosą pielgrzymkę odbył ostatni wielki mistrz zakonu krzyżackiego i późniejszy książę Prus - Albrecht Hohenzollern. Po sekularyzacji Prus w 1525 roku, kiedy wiara katolicka została zakazana, tłum z Kętrzyna obrabował i zniszczył kaplicę, wyciął lipę a figurkę utopił w jeziorze. W 1618 roku katolicy odzyskali swobodę wyznaniową. Sekretarz króla Zygmunta III Wazy Stefan Sadorski wykupił teren, na którym odbudował świątynię, którą następnie przekazał jezuitom. Do Sanktuarium w tym czasie przybywali pielgrzymi z Warmii, Warszawy, Wilna czy ze Lwowa. Pielgrzymowali zarówno biedni jak i bogaci, jak np. królewicz Jan Kazimierz.

Obecny barokowy Kościół powstał w latach 1688-1693 z inicjatywy jezuitów. Po kasacie Zakonu w 1773 roku i Rozbiorach Polski Święta Lipka straciła na znaczeniu. Jezuici ponownie powrócili tu w 1932 roku. Po wojnie rosła sława Sanktuarium a co za tym idzie - zwiększał się ruch pielgrzymkowy i wycieczkowy. 

Obecnie Sanktuarium Maryjne w Świętej Lipce jest jednym z najbardziej znanych sanktuariów maryjnych w Polsce. Zaliczane jest ono również do najwspanialszych budowli późnobarokowych w kraju. Sanktuarium w Świętej Lipce dzięki swojej sławie i wyjątkowej architekturze określane jest jako Częstochowa Północy czy też Perła Baroku.

           

Podobał Ci się artykuł? Warto go przeczytać? Zostaw komentarz i podziel się ze swoimi znajomymi.

Wszystkie zdjęcia są mojego autorstwa i nie zgadzam się na ich kopiowanie i wykorzystywanie bez mojej zgody (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych).